Negen vloeren

Doch thans voel ik mij zo goed dat ik de houten vloer waarop ik dit schrijf de bovenste plank noem. Nochtans bevinden zich boven mijn schrijfkamer nog negen vloeren. Soms stel ik mij voor wat daar allemaal gebeurt terwijl ik hier zit. Een vrouw die het orgasme van haar man ontvangt en denkt: niet vergeten om morgen vuilniszakken te kopen. Een man die de fles met het zoveelste mislukte bootje vult met water en het geheel 'De Titanic' noemt. Een meisje dat twijfelt tussen poëzie schrijven en haar polsen oversnijden. Een jongen die een paternoster betast en zich afvraagt waarom hij dáárvoor zijn godsdienstleraar heeft afgetrokken. Een moslim die een robotfoto probeert te tekenen van de man die hem van zijn fiets getrokken heeft. Een vrouw die zegt: 'Ik wil iets voelen', waarop haar man zegt: 'Je leeft toch al, is dat nog niet genoeg?' Een kleuter die een stuk ijzerdraad uit zijn mond haalt en naar de gaatjes van het stopcontact kijkt. Een man met stront aan zijn penis die met zijn vrouw en kinderen in een Ikea-catalogus kijkt en in elkaar krimpt van de uitdrukking 'uit de kast komen'. Een baby die huilt omdat zijn moeder stinkt.

Mensen zeggen mij dat ik meer onder de mensen moet komen.
Ik vind het wel goed zoals het is.