Normaal had ik vanochtend een interview in het programma DagTV op de Antwerpse regionale zender ATV. Via mail had ik gevraagd of ze een onkostenvergoeding voorzagen. Ze voorzagen geen onkostenvergoeding.
Omdat ik S. beloofd had iets te schrijven over Dana Winner:
Beste Christ'l,
Geld interesseert mij maar matig, omdat ik het heb; een onkostenvergoeding dient vooral om nachtelijke rekensommen en ook de tweede helft van de fles rode wijn te voorkomen.
Ik ga niet naar jullie programma komen. Ik heb geen zin om om half zeven op te staan om samen met Dana Winner en een presentatrice die mijn boek niet gelezen heeft in een ‘gezellig praatprogramma’ te gaan zitten. De treinrit naar Antwerpen zou mij 14,60 euro kosten en de taxi naar jullie hangar ook zoiets; om dat terug te verdienen moet ik 20 boeken verkopen. Mijn uitgever liet weten dat er gemiddeld 16 exemplaren per dag verkocht worden. Ik ben wel blij met dat gemiddelde, en ik vermoed dat de Antwerpse huisvrouwen, gepensioneerden en werklozen die ’s middags naar DagTV kijken even blij zullen zijn met het extra liedje dat Dana Winner ter vervanging van mij zal zingen.
TF
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Well done Tim!Je bent een inspirerend mens en da's al veel - bedenk dat zulks niet gepruimd wordt door een Radio 2 (of ATV) publiek!
BeantwoordenVerwijderenIk mag ook al eens melig zijn hè.
BeantwoordenVerwijderenDie meligheid, dat komt door de Kerst. Ik heb dat ook altijd. Ik trek zelfs bijna geen moslims meer van hun fiets tijdens de Kerst. Ben jij trouwens Bart die ook recensent is? Dan mag je mij altijd een keer je recensie van 'De geachten' mailen, want ik krijg geen toegang tot de databank op de Leeswolf-site.
BeantwoordenVerwijderen