Buitenkantje voet

Kun je geloven dat ik nog niks gelezen heb van de Reve-biografie? Maar ja, op mijn nachtkastje liggen nog zes boeken – van Cormac McCarthy, Stefan Brijs en P.F. Thomése – die ik wil lezen als ik Wij van Jeroen Olyslaegers uit heb. Tel daar nog twee voetbalwedstrijden per dag bij en aan ’t eind van de dag ben je kapot. Van de week stuurde ik een e-mail naar Eddy Demarez met de vraag waarom hij en sommigen van zijn collega-commentatoren ‘Buitenkantje voet’ zeggen als een speler met de buitenkant van zijn voet tegen de bal trapt. ‘Waarom ineens die verkleinvorm, Eddy?’ vroeg ik hem zonder omwegen. ‘Beste Tim,’ antwoordde hij, ‘bedankt voor je mail. Ik heb ’m vier keer gelezen en daarna nog een keer en daarna heb ik ’m uitgeprint en boven mijn bed gehangen. Een hotelbed kan leeg zijn als je er alleen in ligt. Rik De Saedeleer werd altijd half krankzinnig in zijn hotelkamer. Dan schreef hij “Gelukkig hangt dat schilderij ervoor” achter de schilderijen. En in de Bijbel schreef hij bij ieder wonder van Jezus “BULLSHIT!” in de kantlijn. Zelf heb ik eens bij die scène met dat water en die wijn geschreven: “Hey Jezus, wie denk je dat je bent? Gili?” In het kolkende stadion ben je als commentator de man, maar achter de coulissen wacht de waanzin van de eenzaamheid. Zeker in een land als Zuid-Afrika. Zodra de match afgelopen is hebben die negers zoiets van “niet te veel commentaar meer, Tipp-Ex”. Negers noemen iedere blanke Tipp-Ex. Behalve blanken die kameleons wurgen, die noemen ze Tintenkiller. In verband met je vraag heb ik hier het antwoord: “Buitenkantje voet” heeft een prettige cadans als je het uitspreekt. Met vriendelijke groet, Eddy.’