Het beste Vlaamse boek

Net terug van een nachtelijke wandeling. In de Wateringenwijk ging ik op de rugleuning van een bank zitten en in de bomen rondom mij regende het nog na. Vroeger zou Frank Deboosere vandaag gezegd hebben: ‘De pluviometers doen ze nog eens vol.’ Soms zag je de stukken paddo nog in zijn snor hangen. Ik heb Frank ooit een brief geschreven die De geachten net niet gehaald heeft. ‘Beste Frank,’ schreef ik hem, ‘ofwel stop je met de paddo’s, ofwel scheer je je bovenlip. Ik zou ’t allebei doen als ik jou was. Je lijkt wel een feministe met die snor en dat benevelde taalgebruik. Met vriendelijke groet, Tim Foncke.’ Kort na mijn brief leerde Vlaanderen Frank kennen als een man voor wie nog hoop was, want de snor en de pluviometerwoordspelingen verdwenen uit het weerbericht. Is het alweer lang genoeg geleden dat ik hier iets over Joost Vandecasteele heb geschreven? Voor je ’t weet ben je Joost zijn biograaf. Morgen begint de wereldbeker en ik ga direct al een wedstrijd moeten missen vanwege de presentatie van Opnieuw en opnieuw en opnieuw, Joost zijn eerste roman. Als ik kan kiezen tussen een voetbalmatch op tv en een boek, kies ik nochtans altijd voor de voetbalmatch, omdat het redelijk belachelijk is om tegen een boek te roepen: ‘Vuile zwarte!’ Tenzij je De negerhut van Oom Tom aan het lezen bent, een boek dat ik je ten zeerste kan afraden omdat er te weinig seks in komt. Als je een boek volstopt met negers en een hut en er wordt niet in geneukt, dan ben je redelijk ongeloofwaardig bezig. Kristien Hemmerechts heeft ooit een boek volgestopt met feministes en een bordeel en zelfs daar was het op ongeveer iedere bladzijde orgasme ahoy. Mannen van diverse pluimage lopen af en aan, en ondertussen staan de feministes, Anneke en Rita, te wachten in het portiek van De Thermometerhut, zoals het bordeel heet (een subtiele sneer van Hemmerechts naar De negerhut). Het is niet meteen duidelijk waarop de feministes wachten, tot Rita op pagina 350 zegt: ‘Ja ja, het regent.’ Ik voorspel dat Opnieuw en opnieuw en opnieuw van Joost Vandecasteele het beste Vlaamse boek zal zijn sinds Weerberichten van Kristien Hemmerechts.