Handvatten

Onder mijn talloze volgelingen - we zijn allemaal verdwaald - bevinden zich ook teenagers. Zolang ze niet rondlopen met een sigaret achter hun oor mogen ze gerust aan mijn fiets hangen. Soms mailen ze mij met de vraag hoe ze hun leven van handvatten kunnen voorzien om niet om de twee stappen op hun apathische bakkes te vallen. Aan dat soort mails trek ik mij op. Bijvoorbeeld vragen ze mij dan: 'Wat deed jij tijdens de lesuren om de tijd te doden?' Welnu, daar had ik drie manieren voor. 1: ik ging naar het lunapark. Dat was altijd een heel gedoe, want tegen dat ik gans die klas en de leraar meekreeg was het lesuur al half gepasseerd. 2: met een paar klasgenoten spaarden we tijdens de les het speeksel op in onze mond en tijdens de speeltijd keken we dan wie de grootste plas kon spuwen. Het was altijd even slikken als de leraar je een vraag stelde. 3: als ik mij begon te vervelen berekende ik op mijn rekenmachine hoeveel seconden de les nog duurde, tikte -1 en bleef op = drukken tot de les voorbij was. Meestal drukte ik te snel.

De kerstvakantie is bijna voorbij en als tiener zou ik daar nu al ambetant om hebben gelopen. Je moet rekenen dat ik geen kerstcadeaus had om mijn gedachten te verzetten. Ik kom uit een familie van paupers. Wij waren zo arm dat we niet eens een woordenboek konden kopen om op te zoeken wat 'pauper' betekende. De vrouwen in de familie waren huismoeder en de mannen werkten allemaal in het familiebedrijf als dispatcher, chauffeur of callboy. Het was mijn overgrootvader die Gigolo's Foncke oprichtte en tevens de slogan bedacht: Onze mannen hebben veel passie. Ze zijn heel passief. Als er iemand belde was het meestal om te vragen: 'Met wie spreek ik?' Ik ben blij dat ik een petekind heb, alleen al omdat ik het qua cadeaus beter wil doen dan mijn eigen peter. Het eerste kerstcadeau dat ik van hem kreeg was een leeg luciferdoosje. Ik was vier jaar. Hij zag mij naar het doosje kijken, en verklaarde: 'Daar moet je je melktanden in bewaren. En je moet dat doosje altijd bij jou houden want stel dat je levend verbrand wordt, dan kunnen ze je nog identificeren aan de hand van je tanden. Vrolijk kerstfeest nog.'

Sinds mijn vierde weet ik dat het geluk alleen in de huizen van andere mensen woont.