Beste
E.,
Bedankt
voor je mail. De lengte en het onderwerp ‘Gevoelens’ deden me denken: o nee,
niet weer een groupie. Maar het onderwerp bleek je beroep te zijn.
Je schrijft: ‘Gevoelens hebben elkaar nodig om te
kunnen bestaan. Als je aan een elektricien vraagt, wat is nu de beste pool? Pos
of neg? Zal hij antwoorden: geen van beide; ik heb ze allebei nodig om het
licht te maken. Zo hebben wij de beide polen nodig om het leven te maken.’
Aan
een elektricien heb ik nog nooit iets gevraagd. Licht is nodig, maar ik
voel mij meer op mijn gemak in duisternis. En het is niet omdat je naar
duisternis reikhalst, dat even later de strop klaar hangt. Duisternis kan
aangenaam zijn omdat je erin kunt verdwijnen. Het leven is goed als je niet
deelneemt gaat daar ook over. Even helemaal weg, zoals Center Parcs maar
dan echt. Daarom ga ik ’s nachts graag wandelen langs de velden achter het
gebouw waarin ik dit schrijf, het liefst als er mist over de velden hangt.
Daarom ook komen vijf vrienden op tijd en stond samen op wat we Meelekes-avond
noemen. Vijf mannen die zich Fong Betong en de Meelekes noemen – we zijn van
Aalst – waarbij Fong Betong de zesde man is, die er nooit bij kan zijn,
voornamelijk omdat hij niet bestaat. Maar hij klinkt goed in combinatie met de
Meelekes. Op zulke avonden kunnen wij oeverloos bullshitten en ernstige
gesprekken over leven en werk en gevoelens voeren en weer bullshitten. Die
avonden dragen bij om opnieuw de best mogelijke man, vader, werker,
deelnemer aan het leven te kunnen zijn. Sinds we onszelf de Meelekes
hebben genoemd zijn wij nog hechtere vrienden geworden. Elke mens zou zijn
Meelekes moeten hebben.
In de
volgende alinea schrijf je: ‘Het ene gevoel verlangt naar het andere en
omgekeerd. Als alles goed gaat in je leven, dan verlang je naar spanning,
problemen (kruiswoordraadsels), projecten, uitdaging. En omgekeerd.’
Als
alles goed gaat in mijn leven – het is weleens gebeurd, het was op een donderdag –
dan verlang ik niet per se naar kruiswoordraadsels. Omgekeerd zeg jij dat
als je kruiswoordraadsels hebt, je verlangt dat alles goed gaat in je leven. Je
weet dat er puzzelhandboeken bestaan?
Sluiten
spanning, projecten en uitdaging trouwens een goed leven uit?
'Het
toppunt van ontspanning, is mogen gespannen zijn.
Het
toppunt van geluk, is mogen ongelukkig zijn.En ga zo maar verder…’
Bedankt dat ik zo mag verdergaan, maar ik heb mijn eigen ideeën van toppunten.
‘Als iets moeilijk is hebben we de neiging om te verkrampen met onze ademhaling, om onze ademhaling in te houden terwijl we koortsachtig op zoek gaan naar oplossingen om dan, als alles ok is, te ontspannen en uit te ademen, ahhhh... Terwijl het juist de kunst is om, wanneer het moeilijk is, naar de volheid van je ademhaling te gaan, maar toch ontspannen te blijven. Dit is een simpele techniek die aan bod komt in de workshop. Ontspannen ademhalen, alsof je aan een bloem ruikt.’
Ik hoop voor jou dat er een publiek bestaat dat er baat bij heeft, maar het beeld van mensen die in workshopverband ademhalen alsof ze aan een bloem ruiken, ontspant mij zoals een splinter onder mijn vingernagel. Philippe Geubels heeft een periode rondgelopen met een elastiekje rond zijn pols. Op momenten van zenuwen of angst liet hij dat elastiekje tegen zijn polsader schieten. Hij zei me dat dat hielp. Ik weet niet of er een verband is tussen dat elastiekje en het feit dat hij volgend jaar in een ongetwijfeld vol Carré optreedt, maar misschien is een doosje elastiekjes een idee voor als de workshop niet aanslaat?
TF
Geen opmerkingen:
Een reactie posten