Brieven aan Sabam

Goed dat Neveneffecten in Basta hun pijlen richtten op Sabam, een auteursvereniging die ondanks alle negatieve berichten blijkbaar haar bedrieglijke gangetje kan blijven gaan. In de zomer van 2009 schreef ik deze brieven aan de woordvoerder en de directeur verkoop van Sabam:

Beste T.D.,

In het radioprogramma JOE’kes werden de voorbije weken fragmenten uitgezonden uit mijn optreden dat vorig jaar in Comedy Casino op Canvas te zien was. Zelf heb ik de uitzendingen niet gehoord, maar mijn moeder luistert naar JOE fm op de autoradio. Zowel van de auto als van de radio word ik ongemakkelijk, dus ik vind het mooi dat een moeder samen met haar zoon een ritje met de wagen kan maken terwijl de zoon thuisblijft met Neil Young in de cd-speler, of gewoon in zijn bed blijft liggen.

Onlangs las ik ergens: ‘If you’re not generating income while you’re sleeping, then you don’t have a business. You have a hobby.’

Omdat ik ook een keer het gevoel van een business wilde hebben, mailde ik naar JOE fm met de vraag of er iemand werd vergoed per keer dat ze mij uitzonden. Ikzelf heb geen vergoeding gezien. Sabam hopelijk ook niet, want ik ben geen lid van uw auteursvereniging.

Productiemanager A.C. mailde mij terug: ‘De Vlaamse Media Maatschappij heeft een globale overeenkomst met de relevante beheersvennootschappen zoals Sabam. Via deze overeenkomst gebeurt de verdeling van de auteursrechten van de werken die JOE fm uitzendt. Helaas waren we niet op de hoogte dat u geen lid bent van deze organisatie. We willen ons hiervoor verontschuldigen en zullen uiteraard geen fragmenten van u meer programmeren in ons programma JOE’kes.’

Waarop ik A.C. terugmailde: ‘Ik zou Sabam geen relevante beheersvennootschap noemen. Zij werkt zich omhoog over de ruggen van artiesten die niet tot haar beheer behoren. In het vervolg even informeren bij de komieken alvorens een grappig zendertje te willen zijn.’

Geld eisen namens mensen wier rechten u niet beheert, valt volgens mij onder fraude. Iemand vroeg mij waarom ik dan geen lid van u word. Omdat de kans klein is dat mijn materiaal gepikt wordt zonder dat het, in de zakdoeken die Vlaanderen en Holland groot zijn, opvalt. Omdat als iemand toch met mijn materiaal aan de haal gaat, ik het zelf wel zal terughalen. Omdat gepassioneerde organisatoren moeten stoppen met hun comedyavonden omdat u hen telkens weer in het verlies jaagt met rekeningen voor komieken die met u niks te maken willen hebben. Omdat ik gisteren in het journaal hoorde dat u niet eens de auteurs die wel bij u aangesloten zijn volledig uitbetaalt.

Wanneer mijn grootvader zijn brievenbus ging leegmaken zei hij weleens: ‘Wie weet zit er een cheque in. Er hoeft maar één gek rond te lopen met een cheque.’ U weet dat er veel gekken moeten rondlopen met een cheque.

Dikwijls vragen mensen mij waarom ik toch al die brieven schrijf.

Omdat ik voor mensen als u die ene gek wil zijn die rondloopt met een brief.

TF

-----

S.V.,

Hoe benarder het er voor de mensen uitziet, hoe bekakter ze zich uitdrukken. Dit dacht ik woensdag 22 juli toen ik uw woordvoerder T.D. in het middagjournaal bezig hoorde, en eergisteren opnieuw toen ik, net terug van Zuid-Frankrijk, uw mail van 20 augustus las.

In een soort ijltaal schrijft u: ‘In antwoord op uw mail van 23 juli jongstleden, informeer en bevestig ik u dat – in tegenstelling tot de kabeldoorgifte waarvoor de wetgever voorzien heeft in een stelsel van verplicht collectief beheer – de auteursrechten die door Sabam bij de omroeporganisaties worden geïnd enkel betrekking hebben op de exploitatie die door deze omroepen wordt gedaan van het Sabam-repertoire. Deze rechten worden vervolgens uitgekeerd aan de rechtmatige belanghebbenden op basis van de reële speellijsten die deze omroepen overmaken. Er worden bijgevolg bij JOE fm door Sabam geen rechten geïnd voor werken die niet tot haar repertoire behoren.’

Mensen die zo praten kunnen de waarheid niet spreken, maar het doet er niet toe wie hier liegt, Sabam of JOE fm: u bent allebei onbeduidend.

Organisatoren van comedyshows daarentegen acht ik wel hoog. (Er zitten ook idioten tussen, maar die geven mij nog altijd een gratis maaltijd.) Over hen en de frauduleuze facturen waarmee u ze na mijn optredens in de rode cijfers jaagt, zwijgt u echter.

Sabam bestaat sinds 1922. Dat zijn 87 jaren van onrechtmatig geld eisen voor auteurs die niet bij u zijn aangesloten. In het laatavondjournaal van 22 juli hoorde ik dat u een deel – volgens Wikipedia 70% – van de vergoedingen voor de auteurs die wel lidgeld aan u betalen, gebruikt voor uw interne werking. Misschien heeft u ondertussen geld genoeg om een Chef Terugbetalingen aan te stellen?

Zelf hoef ik niks van u – ik heb net weer geld aan Sabam verdiend met deze brief. Ik zal het uitsluitend gebruiken voor mijn interne werking.

TF