Jan Arends Party

Vorige vrijdag vond in Amsterdam de Jan Arends Party plaats. Jan Arends was, zoals vriend van de poëzie Wim Helsen 'm noemde, niet de vrolijkste Frans onder de dichters. Veertig jaar geleden stapte hij, twee dagen voor zijn debuutbundel Lunchpauzegedichten verscheen, uit het raam van zijn appartement in Amsterdam. Party on dus. Samen met mijn vriend Iwein Segers was ik van het partijtje. Ik was niet dronken, dus ik weet alles nog. F. Starik zong teksten van Jan Arends alsof Jan Arends André Hazes was; Wim Helsen praatte er tegen Iwein en mij doorheen, wat niemand hem kwalijk leek te nemen. Maartje Wortel las prima het prima verhaal van de vrouw met de twee baarmoeders voor. Uitgever Geert Lubberhuizen, thans rustend in vrede, wekte medelijden en gelach op door te getuigen van de telefoontirades waarmee Arends hem het zand uit de ogen schold. De enige oplossing voor de belaagde uitgever was het geheime telefoonnummer. Presentator Jasper Henderson van uitgeverij Lebowski besloot de Party met de mededeling dat de bar dichtging maar dat de dj wel nog bleef draaien. Het is wel duidelijk dat Lebowski mijn nieuwe uitgeverij moet worden. Toen uitgever Oscar van Gelderen aan Iwein, Wim Helsen en mij een consumptiebon had gegeven, zei Iwein dat we naar huis gingen. Ik gaf mijn consumptiebon aan Wim; Iwein nam de zijne mee naar huis.

Lebowski en De Bezige Bij hebben samen Lunchpauzegedichten, Keefman, Ik had een strohoed en een wandelstok en Roofbloem heruitgegeven, alsook de tweede, herziene druk van de Arends-biografie Angst voor de winter van Nico Keuning. Haal deze boeken in huis en uw huis zal een boeiender plek op aarde zijn.


Wat
geeft dat toch
een angstig gevoel
van vrede
als vader
zijn bijl slijpt.